Drie factoren van ouder wordende huid

De belangrijkste factor in huidveroudering:

UV-straling, foto-veroudering

70% van de huidveroudering komt voort uit foto-veroudering

UV-stralen beïnvloeden het collagène in ons lichaam, wat de huid jong laat zien. Als het collagène samentrekt, zal de huid minder elasticiteit hebben, slapen, dof zijn, een ongelijke huidskleur, hyperpigmentatie, pigmentatie en andere huidproblemen ontwikkelen.

Het brede spectrum van de zon wordt onderverdeeld in UVA en UVB. UVB-stralen hebben korte golflengtes en kunnen alleen de bovenste laag van onze huid verbranden, niet dieper in de huid doordringen; echter, UVA-stralen hebben lange golflengtes en kunnen door glas heen dringen en dieper in de huid doordringen, uiteindelijk het collagène verzwakken en rimpels ontwikkelen.

In eenvoudige termen, UVA leidt tot veroudering, UVB leidt tot verbranding, en ultraviolet licht kan cel-DNA schaden, fibroblast activiteit verminderen en collagen synthese blokkeren, wat leidt tot celmutatie, veroudering en apoptose. Dus, UV is overal aanwezig, of het nu zonnig of bewolkt is, je moet een goed werkende zonbescherming hebben.

De tweede belangrijkste factor in huidveroudering

Oxidatieve vrije radicalen

Het sleutelwoord voor vrije radicalen is ‘zuurstof’. We ademen ongeveer 98 tot 99 procent zuurstof in bij elke ademhaling; het wordt gebruikt om het voedsel dat we eten te verbranden en kleine moleculen vrij te geven die onze cellen kunnen metaboliseren, en het geeft veel energie vrij om onze spieren te laten werken.

Maar misschien kiest 1% of 2% van het zuurstof een andere en gevaarlijke route, dit kleine aantal zuurstof, vaak genoemd als vrije radicalen, die onze cellen aanvallen. Met de tijd, deze schade accumuleert met de tijd.

De meest opvallende tekenen van veroudering manifesteren zich op de huid. Ons lichaam heeft een verdedigingsmechanisme dat schade aan onze cellen door vrije radicalen repareert, maar wanneer vrije radicalen sneller opbouwen dan de cellen van het lichaam kunnen herstellen, ouderdomt de huid geleidelijk.

De afbeelding hierboven is het echte huidweefsel van ons lichaam, je kunt duidelijk zien dat de bovenste epidermis donkerder is en de onderste dermis iets lichter is, de dermis is waar we kolagene produceren, en de cellen die kolagene produceren heten fibroblasten, die zijn kolageneproducerende machines.

De fibroblasten in het midden van de afbeelding zijn de fibroblasten, en het spinnenweb eromheen is kolagene. Kolagene wordt geproduceerd door fibroblasten, en jonge huid is een driedimensionaal en strak geweven kolagenenetwerk, met fibroblasten die krachtig trekken op de kolagevezels om jonge huid een volle en gladde textuur te geven.

En de oude huid, fibroblasten en collagen verbinden tussen de ontbinding van de ouder wordende fibroblasten weigeren vaak collagen doordringing, mettertijd begon de huid ook te ouder worden, dit is wat we vaak huidveroudering noemen, hoe lossen we de oxidatie van de huid op?

Naast meer aandacht besteden aan zonbescherming, kunnen we wat huidsverzorgingsproducten gebruiken met vitaminen A, vitamine E, ferulische zuur, resveratrol en andere ingrediënten; gewoonlijk kunnen we ook meer felgekleurde fruit en groenten eten, zoals tomaten, tomaten zijn rijk aan lycopene.

Het kan zuurstof goed absorberen en oxidatieve stress voorkomen, je kunt ook meer broccoli eten, broccoli bevat een component genaamd mosterdolie glycosides, na het innemen van dit ingredient, zullen ze zich in de huid opslaan, zodat de huidcellen zichzelf kunnen beschermen, deze fruit- en groenten kunnen celveroudering tegengaan.

De derde belangrijkste factor in huidveroudering

Huid glycatie

Glycatie, in professionele termen, wordt een niet- enzymatische glycosylatie-reactie of een Melad-reactie genoemd. Het principe is dat reductieve suikers zich binden aan eiwitten in het afwezig zijn van enzymen; reductieve suikers zijn hooggradig omkeerbaar met eiwitten, en reductieve suikers en eiwitten ondergaan een langdurige oxidatie, dehydrogenering en herschikking reactie, resulterend in de productie van late-stadia glycosylatie eindproducten, of AGEs voor kort.

AGEs zijn een groep van onomkeerbare, geelbruine, bij elkaar horende biologische afvalstoffen die niet bang zijn voor enzymatische destructie, en zijn een van de belangrijkste daders van menselijk ouden. Terwijl we ouder worden, accumuleren AGEs in het lichaam, wat leidt tot een toename van de hardheid van de binnenwand van bloedvaten, een disbalans in botstofwisseling leidend tot osteoporose, en de vernietiging van collagène en elastine vezels in de huid leidend tot huidveroudering. Huidveroudering veroorzaakt door glycatie wordt samengevat in één zin: suiker vernietigt gezonde eiwitten en transformeert jonge eiwitstructuren in oude eiwitstructuren, wat leidt tot veroudering en verlies van elasticiteit van collagène en elastische vezels in de huid.